Witamy na stronie internetowej Przedszkola Miejskiego nr 2

Grupę "Słoneczniki" odwiedził tata Hani

Czytaj więcej: Odwiedziny w grupie "Słoneczniki"

Realizując zadania wynikające z ustawy o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa przekazujemy Państwu informacje pozwalające na zrozumienie zagrożeń występujących w cyberprzestrzeni oraz porady jak skuteczne stosować sposoby zabezpieczenia się przed tymi zagrożeniami.

Cyberbezpieczeństwo to „odporność systemów informacyjnych na działania naruszające poufność, integralność, dostępność i autentyczność przetwarzanych danych lub związanych z nimi usług oferowanych przez te systemy” (art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa (Dz.U. z 2020 r. poz. 1369 z późn.zm)).

Do najpopularniejszych zagrożeń w cyberprzestrzeni należą:

• ataki z użyciem szkodliwego oprogramowania (malware, wirusy, robaki, itp.
• kradzieże tożsamości
• kradzieże (wyłudzenia), fałszowanie bądź niszczenie danych,
• blokowanie dostępu do usług,
• spam (niechciane lub niepotrzebne wiadomości elektroniczne),
• ataki socjotechniczne (np. phishing, czyli wyłudzanie poufnych informacji (np. danych do logowania) poprzez podszywanie się pod instytucję lub osobę godną zaufania, np. urzędy, banki, portale społecznościowe, znajomych);

 Niektóre sposoby zabezpieczenia się przed zagrożeniami:

• Używaj tylko silnych, indywidualnych dla każdego systemu haseł i nie udostępniaj ich nikomu.
• Zainstaluj i używaj oprogramowania antywirusowe. Najlepiej stosuj ochronę w czasie rzeczywistym.
• Aktualizuj oprogramowanie antywirusowe oraz bazy danych wirusów (dowiedz się czy twój program do ochrony przed wirusami posiada taką funkcję i robi to automatycznie).
• Aktualizuj system operacyjny i aplikacje bez zbędnej zwłoki.
• Nie otwieraj plików nieznanego pochodzenia.
• Nie korzystaj ze stron internetowych (zwłaszcza ze stron banków, poczty elektronicznej czy portali społecznościowych), które nie mają ważnego certyfikatu, chyba, że masz stuprocentową pewność z innego źródła, że strona taka jest bezpieczna.
• Nie używaj niesprawdzonych programów zabezpieczających czy też do publikowania własnych plików w Internecie (mogą one np. podłączać niechciane linijki kodu do źródła strony).
• Regularnie skanuj komputer i sprawdzaj procesy sieciowe – jeśli się na tym nie znasz poproś o sprawdzenie kogoś, kto się zna. Czasami złośliwe oprogramowanie nawiązujące własne połączenia z Internetem, wysyłające twoje hasła i inne prywatne dane do sieci może się zainstalować na komputerze mimo dobrej ochrony – należy je wykryć i zlikwidować.
• Sprawdzaj pliki pobrane z Internetu za pomocą programu antywirusowego.
• Unikaj odwiedzania stron, które oferują wyjątkowe atrakcje (darmowe filmiki, muzykę, łatwy zarobek, cudowną dietę) – często na takich stronach znajdują się ukryte wirusy, trojany i inne zagrożenia.
• Nie zostawiaj danych osobowych w niesprawdzonych serwisach i na stronach, jeżeli nie masz absolutnej pewności, że nie są one widoczne dla osób trzecich.
• Nie wysyłaj w e-mailach żadnych poufnych danych (np. danych osobowych, logowania, karty kredytowej) w formie otwartego tekstu – powinny być zabezpieczone hasłem i zaszyfrowane – hasło przekazuj w sposób bezpieczny, tj. innym kanałem niż dane.
• Pamiętaj o uruchomieniu firewalla.
• Wykonuj kopie zapasowe ważnych danych.
• Pamiętaj, że żaden bank czy Urząd nie wysyła e-maili do swoich klientów z prośbą o podanie hasła lub loginu w celu ich weryfikacji.
• Zwracaj uwagę na komunikaty pojawiające się na ekranie i nigdy nie ignoruj ostrzeżeń dotyczących bezpieczeństwa.

Więcej wskazówek na temat zabezpieczenia danych można znaleźć pod linkami:

 https://www.nask.pl/pl/dzialalnosc/cyberbezpieczenstwo/3284,Cyberbezpieczenstwo.html

 https://it-szkola.edu.pl/news,art,514

 Jeżeli chcesz anonimowo i łatwo zgłosić nielegalne i szkodliwe treści, na które natknąłeś się w sieci możesz zrobić to za pomocą https://incydent.cert.pl/#!/lang=pl

• Przypomnienie i utrwalenie umów i zasad regulujących współżycie w grupie. Rozwijanie wzajemnych relacji pomiędzy dziećmi, opartych na wzajemnym szacunku i akceptacji;
• Przypomnienie zasad bezpiecznego poruszania się w pieszym ruchu drogowym;
• Obserwowanie środowiska przyrodniczego, zwracanie uwagi na dominującą kolorystykę, zmiany jakie zachodzą w przyrodzie.
• Doskonalenie umiejętności w zakresie niektórych czynności samoobsługowych.

Uczymy się piosenki: „Razem w przedszkolu”

Gdy wrześniowy promyk słońca,
do przedszkola drogę wskaże.
Pobiegniemy co sił w nogach,
pobiegniemy wszyscy razem. x2

Kiedy w okno deszcz zapuka,
I zapyta- Jak tam leci?

Dobrze, dobrze- odpowiemy-

Bo się razem bawią dzieci. x2

Razem zimą, razem wiosną,
mnóstwo przygód na nas czeka.
Żadne dziecko się nie nudzi,
żadne dziecko nie narzeka. X2

Uczymy się wiersza pt."Wrzesień" J. Ficowski

Jeszcze lato nie odeszło, a już jesień bliska.
Wrzesień milczkiem borowiki skrył na wrzosowiskach.
Na polany rude rydze stadkami wygonił
i rumiane jabłka strąca raz po raz z jabłoni.
Jeszcze słońce o południu tak potrafi przypiec,
jakby to nie wrzesień rządził, lecz upalny lipiec.
Ale już chłodniejsze noce niż bywały w lecie.
Liściom nadszedł czas, by żółknąć, a ptakom - odlecieć!

CZYM JEST GOTOWOŚĆ SZKOLNA?

W Polsce obowiązek szkolny rozpoczyna się od 7 roku życia dziecka. Kiedy więc dziecko w roku kalendarzowym, w którym rozpoczyna edukację kończy 7 lat ma obowiązek rozpocząć naukę w szkole podstawowej. Rok przed rozpoczęciem szkoły ma obowiązek realizowania tzw. „zerówki”, która jest edukacją przedszkolną. Nauczyciel w zerówce przygotowuje dziecko do podjęcia nauki i ocenia jego gotowość szkolną.

Gotowość szkolna, dojrzałość szkolna czy zdolność dziecka do podjęcia nauki w szkole to pojęcia, które można spotkać w literaturze, a które w życiu społecznym często używane są zamiennie, również wśród nauczycieli. Dlatego warto znać różnicę między nimi.

Gotowość szkolna – to wszelkie działania zarówno rodziców, jak i przedszkola, które mają wyposażyć dziecko w takie umiejętności, które będą mu potrzebne w starcie szkolnej drogi.

Dojrzałość szkolna – to przygotowanie dziecka z poziomu rozwoju np. biologicznego, emocjonalnego, fizycznego, poznawczego, społecznego. Tutaj nie da się niczego przyspieszyć.

Pojęcia gotowości i dojrzałości szkolnej zazębiają się i są równie ważne. To właśnie w przedszkolu i w zerówce dziecko dojrzewa, aby być gotowym do pójścia do szkoły. Zdarza się, że nauczyciele obserwują, że dziecku trochę brakuje dojrzałości szczególnie w obszarze społeczno-emocjonalnym i różnymi strategiami i oddziaływaniem chcą mu pomóc właśnie po to, żeby było gotowe do pójścia do szkoły. Zdarza się też, że te oddziaływania mocno się kumulują również w wyniku presji rodziców. Wówczas w rozwoju dziecka dochodzi do tak zwanego „wyciągania na siłę”. Taka postawa, aby przyspieszyć pójście dziecka do szkoły, absolutnie mu nie służy. Dużo bardziej korzystne jest, aby pomyśleć o odroczeniu od obowiązku szkolnego.

3 ważne obszary dojrzałości szkolnej

1. Obszar rozwoju emocjonalno-społecznego.
2. Obszar rozwoju fizycznego (motoryka mała i duża).
3. Obszar rozwoju poznawczo-intelektualnego.

Obszar rozwoju fizycznego

To sprawność motoryczna, sprawność ciała dziecka. To bardzo ważny czynnik, który pozwala dziecku dobrze czuć się w swoim ciele. Jeśli tak jest, to dziecko może doskonalić swoje umiejętności dotyczące ruchów ciała. I na przykład nie męczyć się, kiedy będzie musiało siedzieć w ławce szkolnej tak, aby się w niej „nie pokładać”. Dziecko ma ciało gotowe do szkoły, kiedy jego ruchy są płynne, skoordynowane, utrzymuje równowagę w ruchu (równowaga dynamiczna), ale i w bezruchu (równowaga statyczna). Kiedy ciało dziecka współpracuje, to np. potrafi siedzieć i rysować bez podpierania głowy. W obszarze rozwoju fizycznego mówimy o motoryce małej, czyli sprawności całej ręki (nie tylko dłoni), samoobsłudze, stronności ciała (lateralizacja) oraz motoryce dużej, czyli sprawności całego ciała w tym napięcia mięśniowego. Warto pamiętać, że przy nauce pisania potrzebna jest dziecku sprawność całej ręki od ramienia, przez przedramię, nadgarstek, po dłoń. Dlatego warto, aby nauczyciele zwracali uwagę na to, jak dziecko rysuje, jaki jest chwyt kredki, jaki jest jej nacisk na kartkę, czy dziecko obraca kartkę podczas rysowania. Obserwujmy też sprawność podczas wycinania, klejenia, operowania drobnymi przedmiotami np. koralikami. Również ważne jest to, jak dziecko się ubiera, jak je (czy robi to sprawnie).

Obszar rozwoju poznawczego

Rozwój poznawczy to określony poziom myślenia, czyli:

• umiejętność operowania informacjami – dziecko rozpoznaje pojęcia, zasady, reguły i potrafi te informacje połączyć,
• rozumienie informacji przekazywanych przez nauczyciela,
• posiadanie określonej wiedzy o swoim najbliższym otoczeniu,
• umiejętność definiowania pojęć, czyli odpowiadanie na pytanie, co to jest np. kredka,
• umiejętność uogólniania np. „Wszystkie koty i psy to zwierzęta”,
• umiejętność klasyfikowania.

W obszarze poznawczym bardzo ważne jest spostrzeganie wzrokowe i spostrzeganie słuchowe. Właściwy rozwój w tych obszarach będzie decydował o nabyciu umiejętności czytania i pisania.

Na co nauczyciel powinien zwrócić uwagę przy ćwiczeniu spostrzegawczości wzrokowej:

• umiejętność analizy i syntezy znaków graficznych, np. dziecko widzi, z jakich elementów składa się literka,
• układanie puzzli,
• wyszukiwanie różnic między obrazkami,
• odtwarzanie wzorów, np. przerysowywanie,
• zapamiętywanie elementów na obrazku,
• itp.

Spostrzeganie wzrokowe nie ma nic wspólnego ze wzrokiem. Kiedy dziecko zbyt nisko trzyma głowę przy rysowaniu – bolą je oczy. Kiedy długo się w coś wpatruje – to być może konieczna jest wizyta u okulisty, o czym warto poinformować rodziców. Ale kiedy np. odrysowuje coś inaczej niż wygląda, pisze od strony prawej do lewej, to jest to kwestia przetwarzania wzrokowego.

Czym jest spostrzeganie słuchowe?

To procesy, które umożliwiają dziecku odbiór komunikatów nauczyciela, czyli jego poleceń, instrukcji do zadań. W spostrzeganiu słuchowym ważne jest, czy dziecko potrafi:

• poddać analizie sylabowo-głosowej słyszane wyrazy, czyli podzielić na sylaby i głoski,
• dokonać syntezy głosowo-wyrazowej,
• różnicować rymujące się wyrazy, łączyć wyrazy, które się rymują,
• zapamiętać to, co mówi nauczyciel, co świadczy o dobrej pamięci słuchowej.

Podobnie jak wzrok nie ma nic wspólnego z przetwarzaniem wzrokowym, tak też słuch jako narząd nie ma nic wspólnego z przetwarzaniem słuchowym. Przetwarzanie słuchowe to bodźce, które docierają do ucha i są przetwarzane w mózgu.

Czym jest obszar społeczno-emocjonalny?Największym wyzwaniem w gotowości szkolnej jest obszar społeczno-emocjonalny. Warto pamiętać, że sprawność ruchową czy intelektualną możemy wesprzeć różnymi działaniami. Jednak zrobienie tego samego w obszarze społeczno-emocjonalnym nie jest już takie proste. To, jak dziecko będzie funkcjonowało w tym obszarze, zależy od jego wieku i rozwoju układu nerwowego. Będzie to też zależne od temperamentu dziecka, jego podatności na stresory. Warto, aby nauczyciele wiedzieli, że dziecko, które rozpoczyna naukę w szkole, dopiero rozwija swoje kompetencje w zakresie kontroli emocji. W szkole jest oczekiwanie, że dziecko będzie obowiązkowe, sumienne, będzie rozumiało normy społeczne i będzie się do nich dostosowywało. To jest pułapka, ponieważ dopiero około 7 roku życia rozpoczyna się rozwój w obszarze samoregulacji i trwa on bardzo długo. Czasem zdarza się, że nawet dorośli mają z tym kłopot.

Kiedy dziecko idzie do szkoły, bardzo dużo dzieje się na poziomie rozwoju biologicznego np.:

• wypadają zęby mleczne,
• wydłużają się kończyny,
• zmienia się twarzoczaszka,
• kostnieje nadgarstek, który będzie potrzebny do pisania.

Ponieważ tak dużo dzieje się w obszarze biologicznym, zasoby emocjonalne u siedmiolatków są dość słabe. Dzieci są niestabilne, rozchwiane, dużo się złoszczą, smucą. Jak mówi Anita Janeczek-Romanowska „dzieci zerówkowe są jak dwulatki, tylko trochę mądrzejsze”. Potrzebują naszego wsparcia, a nie dokładania napięcia, w postaci słów:

• „Za chwilę będziesz w szkole, a zachowujesz się jak dwulatek”,
• „Za pół roku pójdziesz do szkoły… Ty nawet 10 minut przy stoliku nie potrafisz usiedzieć, to jak Ty wytrzymasz w ławce szkolnej”.

Dojrzałość społeczno-emocjonalna oznacza również, że dziecko potrafi nawiązać kontakty z innymi, potrafi współpracować w grupie stara się przestrzegać reguł grupowych. Pamiętajmy jednak, że dopiero się tego uczy.

Co, jeśli dziecko nie jest gotowe do szkoły?Zdarza się, że w wyniku obserwacji nauczyciel stwierdza, że dziecko nie jest gotowe do rozpoczęcia nauki w szkole. W takiej sytuacji należy w miarę wcześnie poinformować o tym rodziców. Zachowanie podczas tej rozmowy tzw. taktu pedagogicznego jest niezwykle ważne. Na podstawie tej informacji rodzice mogą wystąpić z wnioskiem o odroczenie od obowiązku szkolnego. Warto, żeby nauczyciele wiedzieli, że rodzice mają prawo nie zgodzić się z ich opinią o gotowości szkolnej ich dziecka. To, co może wówczas zrobić nauczyciel, to dokładnie omówić i wytłumaczyć informacje zawarte w opinii. Ważne, żeby była to rozmowa rzeczowa, poparta faktami. Dobrym pomysłem jest, aby w takiej rozmowie uczestniczył psycholog przedszkolny. Jeśli rodzice mają wątpliwości, to warto zachęcić ich do skorzystania z badania w rejonowej poradni psychologiczno-pedagogicznej.

Artykuł dostępny na  https://portal.librus.pl/szkola/artykuly/czym-jest-gotowosc-szkolna